او تمام قد ایستاده بود ، و ما را نگاه می کرد 

یکی ازشب ها قبل از عملیات والفجر 10 ، در اطراف ارتفاعات گرده رش برای شناسایی رفته بودیم . به همراه سردار شهید حسین املاکی و شهید جمشید کلانتری بود . چند نفر از ما را برده بودندکه منطقه را نشان بدهند من فرمانده ی دسته ضربت گردان حضرت رسول (ص) بودم.

آن شب که ما حرکت کردیم ، فکر می کنم ساعت 2 یا 3 نیمه شب بود.خیلی جلو رفتیم.هربار که می رفتیم ، شهید املاکی یک لحظه می ماند .

قبل از اینکه ما شناسایی برویم ، به ما می گفت که کجا قرار است برویم .می گفت : « فلان جا ، تا به یک شهرک نظامی ، شما را باید ببرم و منطقه را به شما نشان بدهم .رفتیم.به یک جایی رسیدیم که زیر تپه ای بود .بالای تپه دوشکاچی عراقی بود .من اصلاً تصور نمی کردم که حتی مارا تا آن جا هم ببرد.

واقعاً می ترسیدم وقتی که زیر آن تپه بودیم یادم می آید که شهید املاکی روی زمین نوشت : « این تپه همون جایی که من قبلاً گفته بودم بالاش یک دوشکاچیه .» من وقتی شنیدم که تا آنجا آمدیم، گفتم : « عجب جایی مرا آوردی ! »واقعاً در این فکر بودم که الان ما ازبین می رویم .در واقع ما از کمین عراقی ها هم رد شده بودیم .

قلب دشمن بودیم.این جا که رسیدیم ، منطقه را برای ما توجیه کرد و سعی می کرد که در کمال سکوت با اوضاع و احوال منطقه آشنا بشویم.

یکی از این شب ها یک نفر از بچه هایی که همراه ما بود پایش به سیم تله منور برخورد می کند .منطقه وقتی کاملاً روشن شد هرکدام از ماباید  به یک طریقی فرار می کردیم تا در واقع از دید دشمن محفوظ بمانیم.عراقی ها آن شب ما را با گلوله خمپاره دنبال می کردند .به طوری که ما را یا زنده یا مجروح بتوانند بگیرند .دقایقی بعد به سمت کمین خودمان آمدیم و یکدیگر را دیدیم ، حسین املاکی تمام قد ایستاده و نگاه مان می کند.

انگار که از یک مجلس یا جلسه ای بیرون آمده باشد.ولی تمام بدن من و همراهان من گل و لای و خاک بود می خواهم آن شجاعت حسین را برسانم . الان که دارم تعریف می کنم که دشمن با گلوله خمپاره ما را تعقیب کرد.گفتن این حرف ها خیلی ساده است.

آدم باید آن لحظه را ببیند .شاید آن شب تا رسیدن به عقب حدود 20 دقیقه ای طول کشید .در آن 20 دقیقه من آن قدر افتادم و بلند شدم که تمام بدنم کثیف شده بود.همراهان دیگر ، هم همین طوری بودند اما حسین املاکی بدون این که ذره ای خاک روی لباسش بنشیند همچنان تمام قد ایستاده بود و ما را نگاه می کرد.

همرزم شهید

آزاده وجانباز70درصداسماعیل یکتایی لنگرودی

کتاب سماع سرخ صفحه148و149

آدم عجیبی بود

سال 1365 بود .بچه ها گفته بودند که یک عملیات خیلی مهم قرار است شروع شود . ما باید برویم منطقه . آماده شدیم وحرکت کردیم و رفتیم منطقه  .باآقاحسین املاکی و نامش ازسال62 درلشکر25کربلاآشنا بودم البته آن موقع رزمندگان گیلان ومازندران وگلستان فعلی باهم درآن لشکربودند.گفتند که در آنجا یکی از بچه های لنگرود از فرماندهان ارشد لشکر قدس گیلان به نام حسین املاکی هست. آقاحسین افتخارگیلانی ها ولنگرودی هادرلشکر25کربلابود!! بعدهاباتشکیل تیپ52قدس و درادامه لشکر16قدس حضورشهیداملاکی ابهت خاصی به گیلانی ها داد.

سال 65 در اردوگاه شوشتر بیشتر با او آشنا شدم.او در عین حال که از فرماندهان ارشد لشکر قدس گیلان بود ولی انگار یک نیروی بسیجی خیلی ساده ، با اخلاص ، با وقار ، آدم خیلی خوب ، مطمئن و مؤمن بود. وقتی آدم او را می دید ، روحیه می گرفت .

اصلاً یک حال دیگر می شد . من درگردان حمزه سیدالشهدا به فرماندهی سردارشهیدخوش سیرت بودم . وقاروابهت و شجاعت این دو فرمانده همیشه در ذهنم یک الگو بود شهیدحسین املاکی و شهیدمهدی خوش سیرت! البته شهیدخوش سیرت ازیک معنویت خاصی برخورداربود. بعدازاینکه از کربلای 4 درشلمچه برگشتیم مدت کوتاهی در شوشتر ماندیم ، دوباره برای عملیات کربلای5 رفتیم در منطقه شلمچه .

آن جا در عملیات ، وقتی آقاحسین را می دیدم ، اصلاً یک حال دیگر می شدم.در اوج تیرباران و خمپاره های دشمن ، هرگز شهید املاکی سرش را پایین نمی آورد . همان طور با سری بالا در پی مواضع دشمن بود .مواظب حرکات دشمن بود. هرجا خطر و گرفتاری بیشتر داشت او هم آنجا بود.یادم می آید چند روزی در جزیره بوارین شلمچه در محاصره شدید دشمن بودیم.

یک دفعه دیدم که شهید املاکی بین ما و نیروهای عراقی قرار گرفته و از وسط تیرباران به طرف ما می آید . من تعجب کردم . گفتم : خدایا ؛ این چه طوری رفته آن جا ؟چه طوری دارد می آید.با این که اصلاً نمی شد سرت را بلند کنی و یک لحظه جایی را نگاه کنی.

ولی ایشان سرپا ایستاده بود و از وسط نیروهای ایرانی و عراقی به طرف خاکریز ما می آمد .باور کردنی نیست اما باور کنید . . . واقعاً من همیشه دوست داشتم در کنارش باشم ولی افسوس که این سعادت دیگر نصیب من نشد

در سال 1367درعملیات والفجر10در بانی بنوک حلبچه من بدلیل انفجارمین پایم قطع شدو به اسارت بعثی ها درآمدم وآقاحسین املاکی نیز درهمان عملیات آسمانی شد

آزاده و جانباز اسماعیل یکتایی لنگرودی

کتاب سماع سرخ صفحه 150و151