بابا چشم به راهت هستیم تا بیایی

دل ما غرق خیال بوسه توست

سال 1365 ، قبل از عملیات کربلای 5 ، لشگر قدس گیلان در شوشتر مستقر بود و من برای کار اداری از گردان کمیل پیاده به طرف ستاد لشکر می رفتم ، در این هنگام شهید حاج حسین املاکی با ماشین فرماندهی جلوی پایم ایستاد و گفت هم محله ای سوار شو و من سوار شدم و ایشان پس از احوالپرسی  از من و روستای ما کولاک محله ، گفت: به نظرت اولین شهید روستای ما چه کسی است و من به شوخی گفتم اگر خدا قبول کنه من هستم ، و ایشان در حالی که هیچ تعلقی به این دنیا ندارد و خیلی با اطمینان فرمودند: حتما من اولین شهید محل هستم. چهره مبارکش کاملا آسمانی بود و معلوم بود که شهادت تنها آرزو برایش است.

و ایشان به آرزوی خودش رسید ، هم اولین شهید روستای کولاک محله شد و هم تنها شهید روستا.

 روحش شاد

همسایه و همرزم شهید ، صفر حیدرخانی