1-او با اینکه فرزند دریا بود و در نهالستان بهار نارنج رشد و نمو پیدا کرده بود ولی بسیار با صلابت و شجاع بود روحیه لطیف ولی مثل کوه استوار،مهربان و صبور ودر قدمش شیوه بندگی را به ما می آموخت.

آب و هوای خشن خوزستان تفاوت بسیار با هوای بهاری گیلان داشت اما برای او خوزستان بهشت خدا بود ، وجب به وجب خاکش سجده گاه عشاق خدا بود ، با آن خاک انس داشت زمانی که او در لشکر 25 کربلا در واحد اطلاعات عملیلت بود خدمات شایانی به جنگ کرد.

2- من هیچگاه شناسایی های او را در منطقه عملیاتی خیبر ، چزابه ، چیلات و غیره را فراموش نمی کنم بسیار تیز و دارای هوش نظامی ، حرکات دشمن را پیش بینی می کرد ، من کمتر دیدم در بین بچه های گیلان کسی در شجاعت به پای سردار حسین املاکی برسد ، متاسفانه ما تاکنون نتوانستیم حقش را ادا کنیم و او را خوب به نسل امروز بشناسانیم ، چه الگویی بهتر ، شجاعتر و با صفا تر و پاکتر از حسین املاکی.

3- او حقش شهادت بود ، مگر می شود انسانی هشت سال مستمر در جنگ و جهاد با کفار باشد ، عاشقانه هم تلاش کند و برای اینکه قلب امام شاد کند از هیچ کس و هیچ چیز نترسد ،خدا میداند صدها شب به دل دشمن می زد و برای شناسایی وضعیت دشمن بارها و بارها در شب های شناسایی دشمن را دور میزد ، وجب به وجب مقر دشمن را شناسایی میکرد بعضا گزارش شناسایی او را به قرارگاه می دادم آنها باور نمی کردند که او اینگونه وضعیت دشمن را از نزدیک بررسی کرده باشد، مگر میشود خداوند این تلاشهای او را بی جواب بگذارد.

4- حسینی که مرغ دلش هوای عالم علوی کرده بود این اواخر می دیدیم که او به یک جرعه از جام معشوق مست شده و به او دل باخته بود ، شهادت حق او بود ومن یقین دارم او در کنار زین الدین ، باکری ،حاج احمد کاظمی ،حاج همت ، سر سفره حضرت سید شهداء نشسته است ، امیدوارم فردای قیامت از ما نیز دستگیری نماید.

سردار مرتضی قربانی (همرزم شهید)