بنا بود که ما یک اسیر از دشمن بگیریم تا بدانیم دشمن پی برده که منطقه عملیاتی ما در منطقه چزابه هست یا نه.خلاصه چند تیم را سازماندهی کردند بچه ها می رفتند هوا هم خیلی سرد بود موفق نمی شدند، قرار شد من وحسین برویم اسیر بگیریم، عراقی ها متوجه حضور ما شده بودند و مدام تیراندازی می کردند، خمپاره می زدند دو نفر عراقی از میدان مین بیرون آمدند در حفره ای مستقر شدند ، به حسین آقا گفتم مثلا ما می خواهیم اینها را بگیریم با خنده گفت آره برای همین کار آمدیم . گفت موقع تعویض یکی می رود دیگر نیروها را صدا می زند ما اون یکی را می گیریم. از شانس بد ما آنها با خودشان تلفن صحرایی آورده بودند زنگ زدند ، من به حسین آقا گفتم تو با این جثه و قیافه یکی از عراقی ها را مثلا می گرفتی و دستبند می زدی من چه کار می کردم ، با خنده گفت هیچی آن یکی عراقی تو را با خودش می برد و ما با عراقی ها برابر می شدیم.

این حالات حسین ، روحیه ی مضاعفی بود برای ما.

سردار قاسم شافعی(همرزم شهید)